مرجعیت فقهی قرآن در استنباط احکام شرعی، همانند مرجعیت علمی این کتاب آسمانی، مسئله مهمی است که توجه قرآن‌پژوهان را به خود جلب نموده است و نیز دربارۀ تعداد آیات فقهی قرآن نیز مباحث گسترده‌ای شکل گرفته و پژوهش‌هایی در این خصوص انجام شده است. پرسش تحقیق حاضر این است که چه دیدگاه‌هایی دربارۀ مرجعیت فقهی قرآن و تعداد آیات فقهی آن شکل گرفته و کدام دیدگاه از سایرین برتر است؟ این تحقیق با روش تحلیلی_توصیفی و با استفاده از داده‌های کتابخانه‌ای به این یافته‌ها رسیده که دیدگاه مرجعیت تلفیقی قرآن و سنت و اصالت آن دو در استنباط احکام فقهی در میان مسلمانان مشهور بوده و قابل دفاع است. از طرفی با توجه به وجود مبانی و پارادایم‌های استنباطی مختلف دربارۀ آیات فقهی قرآن، شکل‌گیری دیدگاه‌های مختلف و آرای متشتت دربارۀ تعداد آیات فقهی قرآن دور از انتظار نیست؛ اما بر مبنای استفاده حداکثری از ظرفیت فقهی قرآن، اقوال موجود راه صواب را نپیموده‌اند و رسیدن به تعداد جامع از آیات فقهی این کتاب آسمانی، نیازمند پژوهش فراگیر در این زمینه است.
)