این مساله از زمان مالک و احمد حنبل مطرح شده است. و آن را برای اثبات حرمت یا وجوب بسیاری از مسائل تمسک کرده اند و آن را به عنوان اصل فقهی پذیرفته اند. ابوحنیفه و شافعی در بعض جاها بدان تمسک کرده اند. در نگاه اولیه سد ذرائع با مقدمه حرام فرق دارد، زیرا معمولا اهل سنت به دلیل فقدان نص به قیاس و استحسان و امثال آن تمسک کرده اند، که سد ذرائع هم در همین طریق است. برخلاف امامیه که با این مشکل مواجه نبودند.
به منابع شیعی و اهل سنت من جمله اصول فقه مقارن حکیم (ره) و اصول فقه و دائره المعارف فقه مقارن ... مراجعه شد. مقاله در دو بخش سد ذرائع و مقدمه حرام بیان شده است.
این مساله از زمان مالک و احمد حنبل مطرح شده است. و آن را برای اثبات حرمت یا وجوب بسیاری از مسائل تمسک کرده اند و آن را به عنوان اصل فقهی پذیرفته اند. ابوحنیفه و شافعی در بعض جاها بدان تمسک کرده اند. در نگاه اولیه سد ذرائع با مقدمه حرام فرق دارد، زیرا معمولا اهل سنت به دلیل فقدان نص به قیاس و استحسان و امثال آن تمسک کرده اند، که سد ذرائع هم در همین طریق است. برخلاف امامیه که با این مشکل مواجه نبودند.
به منابع شیعی و اهل سنت من جمله اصول فقه مقارن حکیم (ره) و اصول فقه و دائره المعارف فقه مقارن ... مراجعه شد. مقاله در دو بخش سد ذرائع و مقدمه حرام بیان شده است.
)