انسجام به معنای همبستگی و اتفاق است و چون بزرگترین وجه مشترک مسلمانان، دین اسلام است، این همبستگی و اتفاق، اسلامی خوانده میشود. تفاوت وحدت و اتحاد با انسجام در این جهت است که در وحدت و اتحاد ممکن است مردم مانند پیکر واحد شوند و مرزها از میان برود، ولی در انسجام با وجود نگرشهای مختلف، در جبههٔ واحد قرار میگیرند. انسجام اسلامی ریشه در قرآن و سنت دارد. برخی آیات و روایات صریحاً به اتحاد و انسجام فراخوانده و از تفرقه بر حذر داشته است و از برخی دیگر هم بهطور ضمنی لزوم و مطلوبیت اتحاد و انسجام اسلامی قابلاستفاده است. انسجام اسلامی، در سیرهٔ پیامبر و ائمه (ع) نیز متبلور است. گذشته از آنکه شخص پیامبر (ص) با مسلمانان همدردی داشت، در تمام زندگی ائمه معصومین (ع) انسجام با دیگر مسلمانان به چشم میخورد.
موسوی, سید محمدیعقوب. (1402). مبانی فقهی انسجام اسلامی در قرآن و سنت. دوفصلنامه یافته های فقهی اصولی, 3(6), 65-84. doi: 10.22034/pf2.2024.100589.1019
MLA
سید محمدیعقوب موسوی. "مبانی فقهی انسجام اسلامی در قرآن و سنت". دوفصلنامه یافته های فقهی اصولی, 3, 6, 1402, 65-84. doi: 10.22034/pf2.2024.100589.1019
HARVARD
موسوی, سید محمدیعقوب. (1402). 'مبانی فقهی انسجام اسلامی در قرآن و سنت', دوفصلنامه یافته های فقهی اصولی, 3(6), pp. 65-84. doi: 10.22034/pf2.2024.100589.1019
VANCOUVER
موسوی, سید محمدیعقوب. مبانی فقهی انسجام اسلامی در قرآن و سنت. دوفصلنامه یافته های فقهی اصولی, 1402; 3(6): 65-84. doi: 10.22034/pf2.2024.100589.1019